Gelişen teknoloji, bitmek bilmeyen hayat telaşı ve her geçen gün daha da soğuk olan insanlar, eski sıcacık ve samimi bayramları aratıyor…Artık bayramlar eskisi kadar neşeli ve samimi değil.
....
Nerede o eski bayramlar denince akla gelen ilk şey, evin günler önceden temizlenmesi ve bayram alışverişine çıkılmasıydı.Büyük küçük herkes bayramı, bayramlıklarını giyerek karşılardı. Çocuklar bayramlıklarını giymek için sabırsızlanırlardı.Eskiden bayramlık giymek çok kıymetliydi. İnsanlar maddi açıdan zor durumda bile olsa bayramlık almak için ellerinden geleni yaparlardı.Kızlar elbiselerinin altına kırmızı rugan ayakkabı, erkekler ise ilk defa kravat veya papyon takarlardı.Bayram sabahı erken kalkıp ev halkıyla bayramlaştıktan sonra hep birlikte kahvaltı yapılırdı. Daha sonra ise küçükler tüm mahalleyi kapı kapı gezer herkese “iyi bayramlar” derlerdi.Komşular bayram kutlamaya gelen çocuklar için şekerleri hazır ederdi. Bazı komşular ise harçlık verirdi, bu çok büyük bir mutluluktu.
Ayrıca komşulardan harçlık alan çocuklar, bunu kendi aralarında konuşurlardı. Daha sonra mahallenin tüm çocukları harçlık veren komşuyu veya komşuları özellikle ziyaret ederlerdi.
Yeni Nesil bayramlarda
insanlar bunu bir tatil fırsatı olarak görüyor. Ancak eskiden böyle bir şey yoktu. Tüm akrabaların ve komşuların ziyaretine gidilirdi ve bayramları kutlanırdı. Fakat bayramın ilk gününde dede ve anneanne gibi ailedeki en yaşlılar ziyaret edilirdi.
O zamanlar bilgisayarlar veya konsol oyunları yoktu. Çocuklar birbirleriyle oynamayı severlerdi. Sokaklar şenlik alanı gibi olurdu. Eski bayramlar özlenmeyecek gibi değildi.
Eski bayramlar çok başkaydı. Herkes mutlu ve samimiydi. Umarız her bayram eskisi kadar güzel ve neşeli olur. Herkese iyi bayramlar…
